Mam jedną przyjaciółką, z którą połączyła mnie pasja. Obie kochamy śpiewać. Poznałyśmy się w któregoś dnia, parę lat temu w Miejsko-Gminnym Ośrodku Kultury w naszym mieście.
Nie wiem jak ona, ale ja dokłanie pamiętam nasze spotkanie. Ja śpiewałam u jednej z nauczycielek muzyki, ona wtedy przyszła się zapytać czy może się zapisać, wiem że była to albo pora wczesno jesienna czy pózno wiosenna bo Agata miała okulary przeciwsłoneczne, które wtedy przyciągęły wtedy moją uwagę.
Zaczęłyśmy wspólnie śpiewać, niestety niedługo bo nasze drogi się na jakiś czas rozeszły. Uważałam że jest to poprostu wina naszych innych charakterów, ale łączyły nas dwie ważne dla mnie cechy- miłość do śpiewania i szczerość. Dlatego w roku 2012 w listopadzie postanowiłam zadzwonić do Agaty, schować jakieś durne i pełne błachostek uprzedzenia i zapytać się czy ma ona ochotę jeszcze ze mną śpiewać.
Zaczęłyśmy razem śpiewać, jednak tu znowu coś się stało, każda miałą trochę odrębny pomysł na wykonywaną muzykę. Dlatego postanowiłyśmy śpiewać oddzielnie a nie w duecie. Mimo że przyznam, była to dla mnie raniąca informacja, że nie będziemy duetem, ciągle się przyjaźnimy, a teraz jeszcze lepiej rozumiemy. Wspólnie się wspieramy, bo wiemy że obie kochamy śpiewać, dlatego potrafimy się porozumiewać dzięki muzyce. Czasmi obie nucimy coś razem, na naszym wspólnych spotakniach, nie potrzebujemy rozmawiać, wystarczy nam jeden uśmiech i śpiew.
To nas łączy. Kocham Agatę i mam nadzieję że nasza przyjaźń przetrwa wszystko, bo wiem że obie mamy bardzo trudne charaktery, ale to co jest między nami nie pozwolę zburzyć.
A oto moją najkochańsza i najpiękniejsza Agy :
A teraz troche zdjęć z naszej ostatniej "sesji"
Gaaasz, jakie my jesteśmy śliczne.
Dziewczyny, powtarzajcie sobie pewne motto kiedy wątpicie w siebie.
I'm the best, fuck the rest!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz